ΑΕΡΟΛΟΓΙΕΣ ΠΕΡΙ ΦΩΤΙΑΣ

Λέω να φιλολογήσω περί έρωτος απόψε...
Ξεκινάω με τον σοφό Οβίδιο "Το καλύτερο απο όλα είναι να προλάβουμε το κακό στην αρχή του, οσο τα συναισθήματα είναι ακομη νωπά και βρισκόμαστε στη φάση που απλώς η ιδέα έχει αρχίσει να τριβελίζει την καρδιά. Οσο είναι ακομη νωρις μπορούμε να ξεριζώσουμε τα σπέρματα μιας μελλούμενης συμφοράς.Το δέντρο που τώρα πια χαρίζει στους διαβάτες τη σκιά του , στην αρχή δεν ήταν παρά ένα τόσο δα κλαράκι, που ο καθένας μπορούσε να τοου δώσει μια με το χέρι και να το ξεριζώσει. Τώρα που μεγάλωσε ποιος το φτάνει?"
Αν συνεχίζετε την ανάγνωση, ειναι γιατί μάλλον δεν τον ακούσατε τον Οβίδιο. Παραδεχτειτε λοιπον πως "δεν είναι τόσο η γοητεία ενός προσώπου που μας κάνει να το ερωτευτούμε, όσο η φράση του ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΝΑ ΣΑΣ ΔΩ ΑΠΟΨΕ!" (Μ. Προυστ)
Τώρα που πέσαμε λοιπον για τα καλά στην παγίδα του έρωτα, αξίζει να δούμε μαζί την περιγραφή της ψυχής του ερωτευμένου (απο τον Τ. Μανν στον Τονιο Κρεγκερ) "Τότε ζούσε η καρδιά του.. Ηταν γεμάτη λαχτάρα και δυνατή ζήλεια και μια στάλα περιφρόνηση - και μια αγνή μακαριότητα".
Αλλά ο έρωτας δεν μας κάνει σχεδόν ποτέ (και για πολύ) ευτυχισμένους. Διάβαζα έναν ωραίο στιχο της Ολ. Καράγιωργα "Ουτε συ δεν είχες , δεν έφερες το κομμάτι το βράχο που ζήτησα απ'ολους σας που έχω αγαπήσει.."
Το έχω αναφέρει και παλιότερα αλλά το ξαναγράφω γιατί το αγαπώ πολύ . Ειναι του Α. Μπίστικα "Για μια μοναξιά ματώσαμε τα χείλη μας, χυδαιολογήσαμε, κοιμηθήκαμε αγκαλιά, μ'ένα μαχαίρι κάτω απο το στρώμα. Για μια μοναξιά μέσα στην πόλη και μέσα μας."
Κι ένας στιχος του Ντ. Χριστιανόπουλου¨"Εκείνοι που μας παίδεψαν βαραίνουν μέσα μας πιο πολύ..."
Και κάτι τελευταίο. Δεν γράφτηκε ποτέ - μου το είπε η φίλη μου η Αννα με κάποια ευκαιρία. "Πώς γίνεται να καίγεσαι μέσα σου και να φοβάσαι να πλησιάσεις την φωτιά δίπλα σου?"

ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑ

Διαβάζω στο σημερινο ΒΗΜΑ ότι ¨με εντολή του Πρωθυπουργού προς την υπουργό Παιδείας το επίμαχο βιβλίο ιστορίας της Στ δημοτικού αλλάζει ριζικά¨! Δεν έχει νόημα να ξαναρχίσουμε τη συζήτηση για το κρυφό σχολειό, τον ¨συνωστισμό στη Σμύρνη και την κυπριακή υπόθεση. Το βιβλίο προκάλεσε αντιδράσεις γιατί προσπαθησε να εισάγει μια ουδέτερη ανάγνωση της Ιστορίας. Η άποψη των συγγραφέων του είναι ότι οι μαθητές πρέπει να αναπτύσσουν κριτική σκέψη και όχι να διαπαιδαγωγούνται έλληνοχριστιανικά΄. Εκει ειναι το μεγάλο θέμα . Αν το ζήτημα ήταν μια φράση ή ένα αμφισβητούμενο περιστατικο θα το λύνανε μεταξύ τους οι ιστορικοι και οι εκπαιδευτικοί. Ομως το ¨Πατριωτικο μέτωπο¨ (απο Καρατζαφέρη και θέμο Αναστασιάδη μέχρι Χριστόδουλο και Κανέλλη) έχει άλλη άποψη. Τα παιδιά πρέπει να μαθαινουν ότι είμαστε μια ηρωική φυλή που με την πίστη της τα βάζει με όλους τους βάρβαρους γύρω μας! Μύθος το κρυφο σχολειο; Πιθανον- αλλά χρήσιμος μύθος! Σφάξαμε τούρκους όταν πήγαμε απο τη Μικρά Ασία μέχρι τον Σαγγάριο ; Ναι, αλλά δεν ειναι δυνατον να λέμε τέτοια πράγματα! Δεν ειναι πρωτοφανής αυτη η αντίληψη (που πάντως δεν ταιριάζει με την άποψη του Σολωμού ότι ¨εθνικο ειναι ο,τι ειναι αληθινό΄). Και άλλες χώρες έτσι κινούνται. Η Τουρκία ας πούμε - ή η νεοσύστατη ¨Μακεδονία¨ (που διδάσκει στα παιδιά της ότι ειναι απόγονοι εξ αιματος του Μεγάλου Αλεξάνδρου). Καλυμμενες δικτατορίες δηλαδή ή ανίσχυρα κρατίδια που ψάχνουν ταυτότητα....
Αντίθετα,λαοί με προαιώνια έχθρα όπως οι γάλλοι και οι γερμανοί επέλεξαν μια ψύχραιμη θεώρηση της δικής τους ιστορίας . Και σήμερα είναι φίλοι και σύμμαχοι. Εμεις αποφασίσαμε ότι δεν είμαστε ώριμοι για κάτι τέτοιο. Μάλλον το αποφάσισε για μας ο κ. Καραμανλής. Οχι γιατί το πιστεύει- αν το πίστευε θα είχε εκφράσει τη γνώμη του νωρίτερα, Ομως χρειάζεται τις ¨πατριωτικές ψήφους¨ ! Και δεν έχει το κουράγιο να κάνει κάτι διαφορετικο.
Ο Πρωθυπουργός λοιπον γράφει την Ιστορία, με οδηγό τι δηλώνει στα γκάλοπ ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης (που μαθαινει ιστορία απο τον Αυτιά και τον Παπαδάκη!). Αν τα γκαλοπ λένε ότι η πλειοψηφία πιστευει ότι υπήρχε κρυφό σχοσλειο, τότε αυτο πρέπει να γράφει και το βιβλίο της ιΙτορίας!!
Ωραία !! Δεν μας χρειάζονται οι ιστορικοι !ούτε μας ενδιαφέρουν οι έρευνες σε αρχεία και άλλα τέτοια κουρασικά! Την Ιστορία εμεις τη γράφουμε μόνοι μας με γκάλοπ και τηλεοπτικές συζητήσεις! Και είναι αυτη που μας αξίζει! Με μπόλικο δάκρυ, αίμα και κυρίως εθνική υπερηφάνεια και πίστη! Βρε μήπως να αναθέσουμε στον Φώσκολο το βιβλίο της Στ δημοτικού; Πιστεύετε ότι σε μια τέτοια περίπτωση θα υπήρχε κανεις απο τους τώρα διαμαρτυρόμενους που θα είχε πρόβλημα; Η καλύτερή τους θα ήταν! Αν συμφωνούσαν και τα γκαλοπ θα ησύχαζε και ο κ. Καραμανλής. Την έριξα την ιδέα! Λέτε...;;
σχολειο