Friday, March 21, 2008

Nα βάλει ο γαμπρος το νυφικο?


Στην επικαιρότητα οι "ενώσεις" μεταξυ ομοφύλων (αντρων ή γυναικών). Η συζήτηση ξεκίνησε με την δημοσιοποίηση της προθεσης της κυβέρνησης να επιτρέψει το 'συμφωνο συμβίωσης" μονο για ετερόφυλα ζευγάρια. Δικαίως ξεσηκώθηκαν οι gay και ζητούν επέκταση του δικαιώματος αυτου και σε εκεινους. Αν δύο άνθρωποι αγαπιούνται και ζουν μαζι, δε μπορει η κοινωνία να τους στερεί τα δικαιώματα που αναγνωρίζει στα άλλα ζευγάρια , μονο και μονο επειδή ανηκουν σε μια μειοψηφία. Η δικαιολογία ότι θίγονται τα 'χρηστά ήθη" κάποιων (λιγων ή πολλών) δεν έχει καμια αξία. Και τη γιαγιά μου την σόκαρε ένας μαυρος ζωηρούλης που έμενε στη γειτονια μας, αλλα δεν διανοήθηκε να ζητήσει απο το κράτος να του απαγορέψει να παντρευτεί αν κάποτε το θελήσει!
Ας ξεχωρίσουμε τα πράγματα. Αλλο η αντίληψη περί "ηθικής" και οι "παραδόσεις "μιας κοινωνίας και άλλο η προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων σε μια συγχρονη δημοκρατία.
Σκεφτείτε την περίπτωση μιας γυναίκας που συζει με κάποια άλλη και η κακή τύχη τα φέρνει έτσι, ώστεη σύντροφός της να αρρωστήσει. Την στηρίζει συναισθηματικά , της δίνει τα φάρμακά της , μένει πλάι της μέχρι το τέλος. Κι έρχεται μετά η απούσα οικογένεια και κληρονομεί την περιουσία της , πετώντας στον δρόμο την αληθινη σύντροφο επειδή αυτη δεν καλύπτεται νομικά απο πουθενά. Για πόσο ακομη μπορούμε να ανεχόμαστε αυτην την ρατσιστική συμπεριφορά απέναντι στους διαφορετικούς απο την πλειοψηφία?
Πάμε τώρα στις παραδόσεις. Εδώ εγώ προτεινω να ακούσουμε την κοινωνία. Αν αναγνωριστουν νομικά ιδια δικαιώματα (φορολογικά, κληρονομικά κλπ) σε όλα τα ζευγάρια ανεξαρτήτως φύλου, τότε το κράτος έχει εκπληρώσει την υποχρέωση του απέναντι στους πολιτες χωρις διακρίσεις. Το αν θα πρέπει να γίνοντα και τελετές γάμου στα δημαρχεία, ας το αποφασισουν ελεύθερα οι τοπικές κοινωνίες. Αν σε μια πόλη οι περισσότεροι πολίτες θεωρούν γελοίο ή ενοχλητικο το θέαμα του δημάρχου που αλλάζει βέρες , εγω πάω πάσο! Αφου η ισοπολιτεια έχει εξασφαλιστει, λίγη σημασία έχει το τελετουργικο. Θέλω να πώ, οτι το κράτος μπορει π.χ. να υποχρεώσει με μια έκτακτη εισφορά να δοθουν χρήματα για τα θύματα ενος μεγάλου σεισμού. Δεν θα επιβάλει όμως κιολας να οργανώσουν οι δήμοι φιλανθρωπικά τέια με επισημο ένδυμα! Το βασικο είναι να δοθούν τα λεφτά - αν κάποιοι θέλουν να κάνουν γκαλά, ας το κάνουν.
Θα πρότεινα λοιπον να προχωρήσουμε επιτέλους στην ανγνώριση ισων διακιωμάτων και για τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια και απο εκει και πέρα να αφήσουμε ελεύθερες τις τοπικές κοινωνίες να αποφασίσουν αν τις σοκάρει ή όχι και η τελετή στο δημαρχείο! Οπως δεν θέλει η εκκλησία να ευλογήσει τον γάμο αυτο, έχει δικαίωμα και ο δήμαρχος να μην ενθουσιάζεται με την ιδέα μιας τέτοιας τελετής. Θα το συνηθίσει ο κόσμος κι αυτό με τον καιρό. Ας ξεκινησουμε με τα βασικά (ισοτητα σύμφωνα με το σύνταγμα και σύμφωνο συμβίωσης ενώπιον συμβολαιογράφου) και πάμε στις παράτες σιγά σιγά καθώς θα ωριμάζουν οι συνθήκες.
Υ.Γ. Εγω βεβαια πάντα πιστευα ότι το μεγάλο πλεονέκτημα των gay είναι ακριβως το ότι μπορουν να γλιτώσουν απο κοινωνικους καταναγκασμους όπως ο γάμος. Οπότε, είναι λογικο να στενοχωριέται κάποιος επειδή δεν θα φορέσει...νυφικο ????

2 comments:

cobden said...

Welcome back!
Αρκετά φιλελεύθερη η πρόταση να αφήσουμε στις τοπικές κοινωνίες τον τελευταίο λόγο και συμφωνώ μαζί σου!Τα ίδια λένε πάνω κάτω και οι Αμερικάνοι libertarians :δεν πρέπει να επιβληθεί ομοσπονδιακή απαγόρευση, κάθε πολιτεία πρέπει να αποφασίσει τί θέλει να κάνει.Εξάλλου, αν δεν σε παντρεύει ο δήμαρχος του Βύρωνα, πάς στα Σπάτα...Αποφεύγονται αρκετές εντάσεις έτσι.

darkwhisper said...

ήρθε ένας φίλος προχτές που δουλεύει σε ένα περιοδικό να με ρωτήσει τη γνώμη μου σχετικά με το θέμα αυτό. Του έδειξα το κείμενο σου και του είπα "αυτή είναι, αν μπορείς να το φτιάξεις σε 10 γραμμες που έχεις όριο, βάλτο". Τα σέβη μου και το ποδαρικό μου στο καινούριο σου σπίτι!