MΕΛΙΝΑ

Eιχε ζέστη σήμερα κι είπα να κάνω περίπατο στο Λυκαβηττό. Η βόλτα μ’ εφερε μπροστά στο σπίτι της Μελίνας στην Αθηναίων Εφήβων. Και θυμήθηκα..
Χάρη στη φίλη μου την Αννα (που αργότερα παιζαμε μαζί στη θεατρική ομάδα του σχολείου) τρέχαμε στα θέατρα από τα πρώτα χρόνια του γυμνασίου! Κι έτσι είχα την τύχη να δω τη Μελίνα να παίζει Αλεξάντρα ντε Λάγκο με τον Φέρτη σε σκηνοθεσία Ντασεν το 80 ή το 81. Και μαγέυτηκα! Σας λέω πως στη σκηνή που μιλάει για την τεχνική του ¨γκρο πλαν¨ ( και τι σημαίνει αυτό για μια γυναίκα που γερνάει..) , η Τζεραλντιν Πέητζ που έπαιξε το ρόλο στο σινεμά δε μπορεί να συγκριθει μαζί της!
Η Μελίνα ήταν μια εξαιρετική ηθοποιός – τουλάχιστον σε κάποιους ρόλους…
Σήμερα που έχει περάσει στο κατεστημένο των εθνικών κεφαλαίων που κέρδισαν τον αιώνιο σεβασμό, δύσκολα πιστεύει κανεις πόσο επιφυλακτικός ήταν κάποτε μαζί της ο κόσμος. Την αναγνώριζαν ως ηθοποιο ισως., αλλά δεν αποδέχονταν καθόλου εύκολα την προσωπικοτητά της. Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ το 81 την αποκαλούσε ειρωνικά ϋπουργό Πολιτισμού άνευ Επιστημών και η Αριστερά την θεωρούσε αφελή ! Δεν ήταν λίγοι αυτοι που στις ιδιωτικές κουβέντες τους την έλεγαν ¨πουτάνα¨! Αναφέρονταν βέβαια στην ερωτική της ζωή – γιατί για πλούσιους γάμους συμφέροντος δεν μπορούσαν να την κατηγορήσουν! Η αντισυμβατικοτητα και το πάθος της δεν ταίριαζαν και τόσο στην ελληνική κοινωνία. Θυμάμαι γνωστους μου να με κοιτάνε με απορία όταν την υποστήριζα. Δεν ήταν στα μάτια τους αρκετά ¨σοβαρή΄- πολύ περισσότερο που ήθελε να είναι πολιτικός!
Το 89 τη συνάντησα στη Βουλή. Εβγαινα από την αιθουσα της Βιβλιοθήκης, όπου έψαχνα κάτι για μια εργασία μου. Την χαιρέτησα από μακριά κι εκείνη ήρθε κοντά μου και μου έδωσε το χέρι της. Εδειξε να ενδιαφέρεται για το θέμα της εργασίας μου και μου προτεινε να την πάρω τηλέφωνο και να περάσω από το σπίτι της αν ήθελα ¨καμιά μέρα¨! Δεν το έκανα βέβαια..
Με τα χρόνια κέρδισε τον κόσμο . Και στη χώρα που ο Χριστόδουλος έχει 60% ποσοστό δημοφιλίας και οι ιδέες και η στάση ζωής του επικροτούνται από την πλειοψηφία , εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι πήγαν στην κηδεία της (την πιο μεγάλη κηδεία – όπως είχε προβλέψει!).
Κοίταζα σήμερα το πρωί το σπίτι που δεν επισκέφτηκα ποτέ. Δείχνει την κόπωση που φέρνει ο χρόνος- κι ας μην είναι παλιό. Τα χρώματα ξέβαψαν και κανεις δε φαίνεται να φροντίζει αρκετά τα μεγάλα φυτά. Γύρισα στο σπίτι κι έβαλα το σι ντι με το Athenes ma ville, που είχε ερμηνεύσει τοσο ωραία.
Ημουν δεκαοχτώ όταν το πρωτοάκουσα… που να πάρει!