Για τους αθηναίους της δικής μου γενιάς, που μεγαλώσανε ακούγοντας ανέκδοτα απο τους γονεις τους για την ¨τρύπα του μετρο¨ (κάποιος υπουργός του Καραμανλη του Α είχε ανοιξει την τρύπα για να εξαγγειλει ότι ξεκινά το έργο - που δεν άρχιζε όμως ποτέ!), η λειτουργία και η ανάπτυξη του δικτύου του μετρο είναι μια απο τις λίγες ευτυχεις στιγμές στη ζωή της πόλης μας!
Χάρη σε έναν φίλο που δούλευε στην ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ είχα κατέβει στις στοές της Κλαυθμώνος την εποχή που το έργο κατασκευαζόταν - και βέβαια πήγα βόλτα πρωί πρωί την πρώτη μέρα της λειτουργίας της γραμμής Σύνταγμα-Εθνική Αμυνα.
Χρησιμοποιώ το μετρο πολύ συχνά για τις μετακινήσεις μου και τα τρενα που έρχονται στο σταθμό φέρνουν μαζί τους πάντα έναν αγαπημένο ήχο!
Καταλάβατε ότι είμαι εραστής του μετρο. Μπορώ τώρα να γκρινιάξω ελεύθερα;
Πήγα χθες στο Γκάζι. Και σε αντίθεση με αυτά που είχα διαβάσει και ακούσει για τους νέους σταθμούς, ένιωσα απογοήτευση. Ενα τέτοιο έργο δεν μπορεί να είναι ξεκομμένο από τον χώρο που το περιβάλλει. Υποτίθεται ότι το μετρο σε φέρνει στην μποεμ καινούρια γειτονιά της Αθήνας. Αυτός ο φαραωνικός σταθμός με τους γρανίτες παντού και τους τεράστιους χώρους (πραγματική σπατάλη!) αισθάνεσαι ότι θα σε οδηγήσει τουλάχιστον στην παρισινή Ντεφανς με τα τεράστια υπερμοντέρνα κτίρια και τα μεγάλα πάρκα! Καταλαβαίνω ότι πρεπει να υπάρχει ένα ενιαίο ύφος σε όλους τους σταθμούς ( ας πούμε το στυλ του αθηναικού μετρο)αλλά δε μπορούσε να βρεθει ένας αρχιτέκτονας να προσαρμόσει τα σχέδια ώστε ο χώρος να ταιριάζει με το σημερινό Γκάζι; Ενας φίλος πρότεινε να τον κάνανε ροζ τον σταθμο (λόγω gay χωριου!)- εγώ λέω απλώς ότι θα μπορούσε να είναι ένας σταθμός πιο ζεστός και μοντέρνος. Και αμαν πια αυτη η άρνηση να βάλουν διαφημίσεις! Ανεβαινεις τις ατελείωτες σκάλες με τα λευκά πανελ διπλα σου. Γιατί να μην βλέπεις λίγο χρώμα απο αφίσες; Ας είναι αφίσες θεατρικών παραστάσεων, ταινιών, εκθέσεων! Αλλά όχι αυτη η νεκρική ασπρίλα!
Ναι, χαιρόμαστε που το μετρο προχωράει (νάναι καλά ο Σημίτης που με την επιμονή του το έβαλε μπροστά και το υλοποίησε..)Αλλά φτάνουν οι μεγαλομανίες και η έλλειψη φαντασίας. Για να το αγαπήσουμε ακόμη περισσότερο θελουμε οι χώροι του να πιάσουν το σφυγμό της πόλης και της αληθινής ζωής της! Η διοίκησή του μοιάζει μερικές φορές να το αντιμετωπίζει σαν μουσείο. Φαντάζομαι κάποιοια μεγαλοστελέχη να κυκλοφορούν στους χώρους του για επιθεώρηση με χειρουργικά γάντια! Κάνει ζέστη στην Αθήνα ξέρετε.. Δεν πειράζει αν περπατώντας ιδρώνουμε λίγο!!
Χάρη σε έναν φίλο που δούλευε στην ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ είχα κατέβει στις στοές της Κλαυθμώνος την εποχή που το έργο κατασκευαζόταν - και βέβαια πήγα βόλτα πρωί πρωί την πρώτη μέρα της λειτουργίας της γραμμής Σύνταγμα-Εθνική Αμυνα.
Χρησιμοποιώ το μετρο πολύ συχνά για τις μετακινήσεις μου και τα τρενα που έρχονται στο σταθμό φέρνουν μαζί τους πάντα έναν αγαπημένο ήχο!
Καταλάβατε ότι είμαι εραστής του μετρο. Μπορώ τώρα να γκρινιάξω ελεύθερα;
Πήγα χθες στο Γκάζι. Και σε αντίθεση με αυτά που είχα διαβάσει και ακούσει για τους νέους σταθμούς, ένιωσα απογοήτευση. Ενα τέτοιο έργο δεν μπορεί να είναι ξεκομμένο από τον χώρο που το περιβάλλει. Υποτίθεται ότι το μετρο σε φέρνει στην μποεμ καινούρια γειτονιά της Αθήνας. Αυτός ο φαραωνικός σταθμός με τους γρανίτες παντού και τους τεράστιους χώρους (πραγματική σπατάλη!) αισθάνεσαι ότι θα σε οδηγήσει τουλάχιστον στην παρισινή Ντεφανς με τα τεράστια υπερμοντέρνα κτίρια και τα μεγάλα πάρκα! Καταλαβαίνω ότι πρεπει να υπάρχει ένα ενιαίο ύφος σε όλους τους σταθμούς ( ας πούμε το στυλ του αθηναικού μετρο)αλλά δε μπορούσε να βρεθει ένας αρχιτέκτονας να προσαρμόσει τα σχέδια ώστε ο χώρος να ταιριάζει με το σημερινό Γκάζι; Ενας φίλος πρότεινε να τον κάνανε ροζ τον σταθμο (λόγω gay χωριου!)- εγώ λέω απλώς ότι θα μπορούσε να είναι ένας σταθμός πιο ζεστός και μοντέρνος. Και αμαν πια αυτη η άρνηση να βάλουν διαφημίσεις! Ανεβαινεις τις ατελείωτες σκάλες με τα λευκά πανελ διπλα σου. Γιατί να μην βλέπεις λίγο χρώμα απο αφίσες; Ας είναι αφίσες θεατρικών παραστάσεων, ταινιών, εκθέσεων! Αλλά όχι αυτη η νεκρική ασπρίλα!
Ναι, χαιρόμαστε που το μετρο προχωράει (νάναι καλά ο Σημίτης που με την επιμονή του το έβαλε μπροστά και το υλοποίησε..)Αλλά φτάνουν οι μεγαλομανίες και η έλλειψη φαντασίας. Για να το αγαπήσουμε ακόμη περισσότερο θελουμε οι χώροι του να πιάσουν το σφυγμό της πόλης και της αληθινής ζωής της! Η διοίκησή του μοιάζει μερικές φορές να το αντιμετωπίζει σαν μουσείο. Φαντάζομαι κάποιοια μεγαλοστελέχη να κυκλοφορούν στους χώρους του για επιθεώρηση με χειρουργικά γάντια! Κάνει ζέστη στην Αθήνα ξέρετε.. Δεν πειράζει αν περπατώντας ιδρώνουμε λίγο!!
No comments:
Post a Comment